Engeland, Schotland & Ierland, juni 2008

Een werkvakantie! Half in opdracht voor PlattelandsTV en half-vakantie hadden we 10 dagen om in NOORD ENGELAND, SCHOTLAND & IERLAND de zee- en klifvogels te filmen en fotograferen. Op het programma stonden 5 belangrijke punten: 1) De Papegaaiduikers en andere klifvogels op de Farnes, 2) Schots Sneeuwhoen in Noord Thumberland, 3) De Jagers op Handa Island, 4) Een boottocht naar de Cliffs of Moher in West-Ierland en 5) een bezoek aan onze vrienden van  BIRDGUIDES in hun office in het hartje van Londen. We stelden een strak reisschema op, en tot ons beider verbazing konden Sonja en ik er ons ook aan houden. Het lukte ons om de zware agenda af te werken. Lees hieronder hoe we dat klaarspeelden, en waan je heel even in de landen van Whisky, donker bier, prachtige landscapes en duizenden zeevogels.

DAG 1: 6 juni 2008  HEENREIS: ESEN - OOSTENDE - RAMSGATE - HOLY ISLAND

Onze boot vertrekt om 7.30 uit Oostende en met ruig, slecht weer komen we omstreeks 12.00 uur aan in Ramsgate. Een lange rit brengt ons naar het uiterste noordoosten van Engeland waar we op een aangegeven locatie bij Redcar en Cleveland tevergeefs zoeken naar Schotse Sneeuwhoenders. We zien wel een koppeltje Goudvinken en Grote Lijsters. Op uitnodiging verblijven we de eerste dagen op Holy Island. De route die dit schiereiland met het vaste land verbind, komt bij vloed dagelijks twee keer onder water. Daar we wegens hoogtij maar vanaf 21.30 op Holy Island terecht kunnen, rijden we even langs het kustdorpje Seahouses. Van hieruit varen we de volgende dagen naar de Farne Islands met haar zeevogelkolonies. Het pittoreske havenstadje heeft een fantastische kroeg. Nog slechts een half uurtje van onze eindbestemming verwijderd, genieten we dus maar van een eerste Guinness! De voornaamste vogels in het stadje zijn Boerenzwaluw, Huiszwaluw, Gierzwaluw, Zilvermeeuw, Kokmeeuw, zingende Rotspiepers en Rouwkwikstaart. In de haven dobberen enkele Eidereenden. Op de prikkeldraden langs de weg zien we Paapje en Geelgors en op een nabijgelegen vennetje zitten Wilde Eenden en Bergeenden. Bij de aankomst op Holyhead staan we verstomd door het prachtige landschap. Voor ons ligt een schitterend uitgestrekt wad en achter ons toornen de Cheviot Hills op uit het landschap. Schotland ligt vlakbij! Cottage “Skylark” van Max Whitby (de CEO van Birdguides) is een prachtig huis en heeft een fantastische ligging. Moe van de lange rit kruipen we in een super zacht bed…

DAG 2:  7 juni 2008   FARNE ISLANDS & SEAHOUSES

We zijn al vroeg wakker en onder een schitterend zonnetje zitten we in de tuin te genieten van een ontbijt en de verschillende "garden birds". Een Rouwkwikstaart foerageert op het gazon, een Houtduif wast zich in het vijvertje en op een hoge conifeer komt achtereenvolgens een Kneu, Putter, Vink, Heggemus en Merel zitten. Zoals de naam van de cottage doet vermoeden, zingen hier overal Veldleeuweriken. Er roept een Koekoek en er komt een  Scholekster overvliegen. Het tij laat ons toe om net op tijd naar de Farne Eilanden af te zakken. Met wat geluk boeken we de laatste tickets (die zijn beperkt) voor een dagtrip. De Farnes huisvesten maar liefst 100.000 paar klifvogels, waarvan de helft Papegaaiduikers! Vanop de boot, vlakbij Staple Island hebben we ogen tekort om alle nestelende zeevogels te bewonderen. Kortbij zitten en vliegen honderden Drieteenmeeuwen, Kuifaalscholvers, Noordse Stormvogels, Zeekoeten en natuurlijk ... de koddige Papegaaiduikers. De Alken op hun nest kunnen we bijna strelen...  En we fotograferen er op los! Hier en daar zien we een Kleine Mantelmeeuw. Een groep Grijze Zeehonden poseert op de rotsen terwijl een laag overvliegende Jan Van Gent voorbij komt (die zie je hier niet veel). Eenmaal aan land raken we niet vooruit. Aan onze voeten liggen de nesten van Kuifaalscholvers met jongen en staan de Papegaaiduikers op nauwelijks 30 meter van ons vandaan. We genieten met volle teugen ….

Er is nauwelijks tijd om onze boterhammen op te eten! Een Noordse Stormvogel scheert op een halve meter over ons hoofd. Na anderhalf uurtje worden we weer opgehaald om vervolgens richting "Inner Farne" te varen. (15 minuten). Hier worden we verwelkomd door bijzonder agressieve Noordse Sterns. De vogels komen letterlijk op je kop zitten of vliegen er rakelings overheen. Intussen laten ze het niet na om zo hard mogelijk naar je te pikken en menig vogelkijker krijgt de volle laag. Het agressieve gedrag van de sterns is een toeristische attractie geworden die niet alle bezoekers op prijs stellen. De Farnes worden immers niet alleen bezocht door ornithologen en vogelfotografen maar (je houdt het niet voor mogelijk) ook door madammen op pumps! En laat ik het hier dan ook maar even over dat eco-toerisme hebben. Het is gewoon een feit dat vogeltjes kijken op de dag van vandaag “big business” is geworden. Je kan intussen de prijzen van een dagje vogels kijken al makkelijk gaan vergelijken met dagticket voor een dagje pretpark. Het stuit mij een beetje tegen de borst om te betalen om naar iets te kijken dat van iedereen is, maar zoals Sonja zegt: ”het is niet anders…..” Als je geen lid bent van de “Trust” wordt je aan elk eiland door een “vrijwilliger” nogmaals 10 € aangerekend. Vervolgens wordt je aangemaand om netjes op de paadjes te blijven. Logisch, want overal zijn hier vogelnesten. Maar als ik mijn statief even naast het touwtje zet (vanwege de trillingen die het stappen op het latten-houten paadje veroorzaken), krijg ik een regelrechte uitbrander. Ik probeer het uit te leggen; het komt toch niet op 20 cm waar ik de poot van mijn statief zet? Maar de "vrijwilliger" staat op zijn strepen. Er wordt gedreigd met mij van het eiland af te sturen...! Toch wel ontnuchterend dat ook "groene" vrijwilligers, wanneer ze in een  uniformpje gekleed gaan, maar alt te graag naast hun schoenen lopen... Maar als ik tussen de Grote Sterns een Dougall’s Stern ontdek, krijg ik plotseling meer “respect” van de "rangers". Die soort hadden ze hier al maanden niet meer gezien... Ik laat de "rangers" en hun toeristisch advies voor wat ze zijn, en zoek mij een stiller plaatsje op. Moeilijk hoor, want elk uur worden er op het eiland een honderdtal bezoekers gedumpt.

Maar eerlijk, wat zou ik durven te klagen?! Ik sta hier immers Alken, Zeekoeten, Drieteenmeeuwen en Papegaaiduikers op of bij het nest beeldvullend te fotograferen. Leuk is het wel om tussen de honderden zeekoeten ook de gebrilde vorm te ontdekken, maar het zijn vooral de voedselvluchten van de “Puffins” die het meeste indruk maken. Sonja heeft een kleine kolonie Grote Sterns ontdekt en komt me halen. Hoewel het licht niet optimaal is, kan ik toch mooie foto’s maken van de krijsende witte vogels tussen het groene gras. Om 4uur is het over en varen we terug naar Seahouses. Hier zwichten we voor een traditionele “Fish and Chips”. (hoe vettiger, hoe prettiger). We laten onze frietjes en de vis zwemmen in de Guinness. We maken een wandeling tot aan het haventje en fotograferen er makke Eidereenden. in een modderpoeltje komen Huiszwaluwen slijk oppikken om hun nestjes te bouwen. Ik kan er zelfs een zwaluwparing fotograferen. Dat zet ons aan het denken... Het is een half uurtje rijden naar Holy Island waar we in onze "Skylark"-cottage vlug het bed induiken.

DAG 3:  08 juni 2008  HOLY ISLAND, INNER FARNE & WOOLER   

Sonja besluit vandaag op Holy Island te blijven en om 9 uur rij ik van het eiland af. Eerst wat landschapsfoto’s van het wad, waarna we het binnenland inrijden. Mijn zoekwerk naar het Schots Sneeuwhoen begint. Maar ik vind niet direct een geschikte plaats en zie alleen maar veel broedende Wulpen. De tijd dringt, want deze middag wil ik Inner Farne nog eens bezoeken. We sluiten onze mislukte "Grouse-sessie" af en om 14.00 ga ik in Seahouses weer aan boord. Omdat ik nu beter weet hoe alles in zijn werk gaat, zoek ik mij een mooi plaatsje aan bakboord. Deze keer staan geen toeristen in de weg en kan ik goed uit de voeten met mijn zware lens. Nog voor we uit de boot zijn schiet ik al een kaartje vol. Op de Farnes zelf concentreren we ons nu op de Papegaaiduikers. Helaas hebben de meeste vogels nog geen kroost. Slechts sporadisch zien we een vogel met spiering in de bek. Ik krijg nog een “echte” Rotsduif voor de lens en maak nog meer foto’s van Noordse en Grote Stern. In tegenstelling met de puffins brengen die wél constant zandspiering aan voor hun jongen.

Vlak voor het verlaten van het eiland ontdek ik een nest van een Bontbekplevier en - gelukkig - komt de vogel na enkele minuten weer op zijn eieren zitten. Even later wordt er al weer aangemeerd in de haven van Seahouses. Daar ik door het tij maar laat op Holy Island terecht kan, rij ik terug richting Cheviot Hills. Hier maak ik kennis met Mr. Brown, een gamekeeper die midden in de heuvels woont. Zijn hoeve ligt tussen de uitgestrekte heidevelden op zo'n 5 miles van het dorp. Hij verzekert me dat er veel "grouse" in de heidevelden huizen, en geeft me de toelating om op zijn jachtrevier te filmen. Ik besluit om morgenvroeg mijn kansen te wagen. Bij Earne zingen nu overal Zanglijsters en zie ik zowel de gewone Patrijs als Rode Patrijs. Er stroomt een klein beekje langs een ouderwetse boerderij door het dorp en met het voortdurende warme, zonnige weer komen er heel wat Putters en Groenlingen drinken. In het nabijgelegen valeitje vliegen 2 Buizerden en zit een Geelgors op een hek. Ik eet bij een vriendelijke Chinees in Wooler, en zoek vervolgens Sonja op. Ook zij had vandaag een prachtige dag op Holy Island.



DAG 4:  9 juni 2008   WOOLER (NORTH THUMBERLAND)

We staan heel vroeg op en zijn al om 7 uur in Wooler. Een Reegeit steekt de weg over. Wanneer we in de heide aankomen is het meteen prijs. Een Veldleeuwerik neemt een stofbad en dat kunnen  we  beeldvullend filmen en fotograferen. Samen met Graspiepers zijn de leeuweriken de talrijkste broedvogels. Maar ook Grote lijsters zien we hier overal. We zijn gekomen voor “The Famous Grouse” en... ja hoor! Niet minder dan 5 verschillende koppels, mét hun kuikentjes komen voor de lens. Twee koppeltjes vertonen zich vlak langs de weg. Toch merk je dat de vogels uiterst schuw zijn (jacht!). We spenderen een ganse voormiddag in de heide en rijden vervolgens naar het nabijgelegen Earle. Langs de weg loopt een fazant met haar kroost, en filmen we een makke Rode patrijs. Gewone Hazen laten zich zien, en overal lopen Konijntjes over de weg. In Earle zetten we de auto strategisch langs het snelstromend beekje en na amper vijf minuten dienen de eerste vogels zich aan. Rouwkwikstaart, Putter, Groenling, Merel, Grauwe Vliegenvanger en Turkse Tortel komen zich beurtelings laven. Het is een gek gezicht om een koppel Rode Patrijzen door het piepkleine dorpje te zien lopen. In Wooler eten we in het locale “Café” bij twee zusters van respectabele leeftijd (80?). Eentje lijkt wat op een Pekinees schoothondje en uitgerekend die wordt smoorverliefd op me…. De maaltijd smaakt afgrijselijk en, zonder de gebruikelijke “cup of tea”, haasten we ons naar buiten. We rijden richting Skylark Cottage waar we straks onze laatste nacht doorbrengen. Voor éénmaal gaat de TV aan en Sonja wordt halfgek wanneer Holland Italië verslaat met 3-0. Ik onderga gedwee het oranje geweld...

DAG 5:  10 juni 2008   HOLY ISLAND – AVIMORE - ULLAPOOL - SCAURIE 

Vroeg op .. en weinig later rijden we via Aberdeen over de wereldberoemde zalmrivier “The Spy”, Schotland binnen. Het landschap wordt heuvelachtiger en in de namiddag bereiken we het mondaine Avimore. We zijn goed op schema en besluiten om hier een uitgebreide stop te maken. ’s Winters wordt hier flink geskied maar ik ken het gebied vooral als een broedplaats van de Visarend. We worden door de manager van het ontmoetingscentrum vriendelijk ontvangen. Van uit de schuilhut kunnen we het nest met één daar op zittende Visarend filmen. Helaas staat de hut….. 300 meter van het nest verwijderd. Zelfs met een 400 lens op de camera is het resultaat pover. Dan maar mooie beeldjes schieten van makke, op voedersilo’s foeragerende Sijsjes en Vinken. Dé beste plaats om een Visarend van dichtbij te zien is de nabijgelegen Inverdruie Fishfarm. Op de vijvers van deze forellen kwekerij kon men vroeger vliegvissen, maar sinds de arenden hier komen vissen, is de visserij gesloten en verhuurt men liever een schuilhut a ratio van een slordige 150 £ per halve dag…. Ik praat over het eventueel filmen van deze vogels en krijg meteen het deksel op de neus. Filmwerk wordt hier hier als een commerciële activiteit aanzien. Je hebt er een toelating van de overheid voor nodig. Wanneer ik naar de prijzen vraag, begin ik te duizelen... Dan maar naar de Cairngorm, het hoogste bergplateau in Groot-Brittannië. Deze "berg" is bekend voor het Alpensneeuwhoen, maar helaas is het weer omgeslagen en de top van de heuvel zit helemaal in de mist. De sneeuw ziet er uitdagend uit, maar ik hou het wijselijk maar op een korte wandeling. Een zoektocht in de “tuin” van het skistation naar de hier broedende Beflijster levert alleen wat natte Graspiepers met jongen op. Terug op de “North-snelweg” gaat het nu richting échte "Highlands". Net voor Ullapool valt de avond en zien we de eerste Edelherten langs de weg. We besluiten zo dicht mogelijk bij Handa Island een onderkomen te zoeken en laten het pittoreske haventje achter ons. Nu zijn we pas echt in “Hertenland”! De uit de heuvels neergedaalde Edelherten staan hier gewoon langs de weg te grazen. Verschillende keren moeten we remmen voor dieren die de baan oversteken of ons staan aan te gapen. Hopelijk wordt het filmwerk wat, want het daglicht is nagenoeg verdwenen…. Ons oponthoud breekt ons een beetje zuur op want in Scaurie houden liefst vijf 'B&Bs'’ hun deuren gesloten (het is intussen al 23.30’ geworden) maar gelukkig vinden we nog een (duur) hotel. Na lang aandringen krijgen we toch nog een kamer.





DAG 6:   11 juni 2008    HANDA ISLAND – TROON – BELFAST - GORT (IERLAND) 

Na een chique en lekker ontbijt rijden we naar het 20 minuten noordelijker gelegen Tarbet waar we bij de lokale visser een ticket kopen. Hiermee kunnen we van half tien tot half vijf op het Handa eiland terecht. Samen met een sympathiek Portugees paar maken we het korte overtochtje. We worden verrast door een koppeltje Roodkeelduikers die over onze hoofden komt vliegen. Onze boot meert voorbeeldig aan en door twee vrijwilligsters worden we van boord afgeholpen. Na de gebruikelijke uitleg over de geschiedenis van het eilandje (er woonden mensen tot 1847) kunnen we op pad. De eerste vogel is een baltsende Watersnip. Met haar “geblaat uit de hemel” zorgt de snip voor een passende sfeer. De zon breekt definitief door en we zien al gauw waar we voor gekomen zijn. Grote Jagers! Wat een majestieuse beesten zijn dat toch! Ik besluit de toer van het eiland niet te maken maar mij te concentreren op deze vogels. Papegaaiduikers heb ik de voorbije dagen immers al genoeg gefotografeerd. Het is fantastisch om te zien hoe de jagers komen aangevlogen en dan vlak bij de kliffen een “boost” wind krijgen en, als het ware in èèn seconde 50 meter hoog worden geblazen. Je zou meteen vogel willen zijn…. Wat een fantastische vogelplek is Handa! Uitgevlogen jonge Tapuiten krijgen van hun ouders voer aangeboden en we gaan op minder dan 10 meter van een nest met Noordse Stormvogels zitten. Ook de Kleine Jager nestelt op enkele meters van het pad. Sommige mensen worden zelfs aangevallen door de vogels. In een klein meertje komen de Grote Jagers zich wassen. We zien er hier wel 20 bijeen….

De uren vliegen zo voorbij. We worden afgehaald met de laatste boot. Veel te vroeg voor ons! Samen met onze nieuwe Portugese vrienden drinken we in het haventje nog een lekkere Guinness. Nu op zoek naar de Parelduiker! Die wordt, op één van de vele meertjes makkelijk gevonden. Helaas zit het paar veel te ver om te fotograferen. We besluiten op in Ullapool te overnachten en vinden er een fantastische B&B uitgebaat door een waardig oude dame.  Voor 1/3de van de prijs van het hotel krijgen we er 's anderdaags  het beste ontbijt van onze vakantie. Op het dak bij de buren filmen we de jongen van een paartje Zilvermeeuwen. Laat in de ochtend verlaten we de kust en rijden zuid, richting Aberdeen. Hier zien we twee Rode Wouwen (er is, net als in Wales, een her-introductieplan aan de gang) . Rond 19.00 zijn we in Troonen nemen we de ferry. Over de Ierse Zee varen we naar Ulster. Sonja schudt even met het hoofd als ik mijn camera op het dek meeneem, maar het levert mij wel vrij goede foto’s op van een dichtbij de boot vliegende Noordse Pijlstormvogel. Ook Jan Van Genten en Noordse Stormvogels volgen de boot, maar een stevige zuid-wester gooit wat roet in het camerawerk… Na een vlugge overtocht (zo’n hovercraft – catamaran ontwikkelt fantastische snelheden), komen we omstreeks 23.uur aan in Belfast. Nu volgt een lange nachtelijk rit door het mystieke, donkere Ierland.
Pas 's morgens om halfvier bereiken we onze vrienden in Gort...

DAG 7:   12 juni 2008    GORT - KINVARA - BLACK HEAD - GORT 

Een gat in de dag geslapen en pas om half elf opgestaan! Na wat gekeuvel met Norma en Gerry, onze beste Ierse vrienden, vertrekken we richting kust. Vooreerst zeg ik hallo in de "Lough Cutra Estate". Sonja vind het kasteel en de landerijen “adembenemend” mooi en ik denk met weemoed terug aan mijn jacht- en visavonturen die ik hier de afgelopen 20 jaar beleefde….. In Gort bezoeken we Coolpark waar Lady Gregory ooit haar stempel drukte en er nu een mooie tentoonstelling over de ondergrondse rivieren werd neergezet. De toren van Yates laten we links liggen en na een wijl kunnen we na het doorrijden van de fameuze “Burren” – een oeroud stenenlandschap - de oceaan bewonderen. Helaas zien we geen walvissen en/of dolfijnen. Het weer is echter fantastisch en we besluiten om er vandaag maar eens een “gewoon” toeristendagje van te maken. ’s Avonds kook ik bij Norma's. Ik snuister in de vriezer en vind steak van damhert. Ongetwijfeld is dit vlees van een hert die mijn vriend José afgelopen seizoen nog neerlegde. Uit-buikend kijken we naar de tweede voetbalmatch van Holland tegen Frankrijk. Oranje zorgt weer voor een stunt en speelt Frankrijk naar huis met 4-1. Norma en Gerry kijken nogal verwonderd wanneer Sonja's oranje sjaaltje door de huiskamer vliegt….

DAG 8:   13 juni 2008    GORT - CLIFS OF MOHHER – ENNESYMON – FENORA - GORT 

Vandaag maken we een boottocht mee rond de spectaculaire Cliffs of Mohher. Misschien zijn dit wel de hoogste in Europa! Gelukkig heeft de boot een uur vertraging want na een stresserende rit - waarbij we twee maal verkeerd rijden - komen we aan in het kleine haventje van Doolin. We begroeten onze vriend John (die we verleden jaar in Lesbos leerden kennen) en schepen in voor een boeiend zeetochtje. Op een nabijgelegen eilandje zit een Zwarte Zeekoet en dra komen de eerste zeevogels in de kijker. Qua fotografie is dit tochtje niet erg interessant maar het uitzicht en de natuurbeleving is één van de hoogtepunten van onze reis. Rotsen van wel 2050 hoogte, die recht uit de zee voor je oprijzen met daarop duizenden zeevogels.... Adembenemend! Gerry en zijn broer Michel die ons vergezellen vinden het ook allemaal fantastisch. Wanneer de golven over de boeg slaan en iedereen nat wordt,  beseffen we welke prachtige natuurbeleving dit is. In gezelschap van John rijden achteraf naar de Cliffs. Van hieruit hebben we een prachtig zicht op de zeevogel kolonies. Via hem worden we door een lokale ranger naar de plaats geleidt waar de Alpenkraaien zitten. Door het uitzonderlijk zonnige weer vallen de foto’s een beetje tegen. Ik fotografeer hier ook nog een vliegende Raaf met een ei van een Zeekoet in zijn bek! Hier lopen nogal wat toeristen rond en plotseling hoor ik een bekend taaltje: "Kaajk, kaajk wa nen toeter va nen kaaiker dat da manneke mèèsleurt" Ze schrikken zich rot als ik in mijn best Antwerps hen de vraag sel "Zijde gulle ouk van 't stad, manne?"... Met John rijden we samen naar Ennestymon. In het hart van het stadje vormt de rivier, met zijn talrijke watervalletjes, een droomplaats voor het zien en fotograferen van de Waterspreeuw en de Grote Gele Kwikstaart. Bij valavond vertrekken we richting Fenora waar we na een tip van John een gemengde kolonie vinden van Grote Sterns en Kokmeeuwen. De mooie zonsondergang bij het geschreeuw van de sterns en de meeuwen doen ons bijna janken en de mystiek van dit groene eiland raakt ons diep. Wat werden we vandaag overstelpt met overweldigende natuurbeleving! In Gort eten we Italiaans, en na het ophalen van mijn hoogzit in Cutra Castle (welke ik nu ga gebruiken om spechten te filmen…), rest ons niets anders meer dan onze koffers te pakken. Morgen reizen we af, richting Londen….

DAG 9:     14 juni 2008      GORT - HOLLYHEAD - LONDEN 

Vroeg eruit om via een voortreffelijk aangelegde snelweg al rap Dublin binnen te rijden. Onze boot gaat om elf uur en weer is het verbazend met welke snelheid deze HSS-Ferry ons over de zee doet zweven. Hel wat Noordse Pijlstormvogels weer,maar allen heel ver en niet fotografeerbaar. Vlak na de middag komen we in Wales aan waar we meteen door rijden en op de lange weg slechts één Rode Wouw en enkele Buizerds te zien krijgen. We komen ’s avonds aan in het hartje van Londen waar Max voor ons een hotelletje reserveerde die voor deze dure hoofdstad goedkoop blijkt te zijn. Na lange vermoeiende reis en een verrukkelijke maaltijd in een Indisch (Indiaans Sonja?) restaurant zijn de ultrazachte bedden een weldaad !

DAG 10. DAG 10:  15.06.2008   THUISREIS: LONDEN - OOSTENDE - ESEN 

Om 8 uur staan Max en Fiona van BIRDGUIDES ons in de hal van ons hotel op te wachten.  We ontbijten gezellig samen in de binnentuin van het hotel. Onder het luid gekrijs van Halsbandparkieten bespreken we onze contracten. Max is blijkbaar erg gelukkig met zijn cadeau ( een Birdpixboek en een artisanaal kwartel-lokfluitje).  We rijden mee naar hun bedrijf waar we kennis maken met de medewerkers en een rondleiding krijgen. Birdguides is wereldleider op het gebied van vogel-apps en ik ben erg vereerd dat ze mijn foto's hiervoor gebruiken. Ik krijg een hoop nieuw materiaal mee en het afscheid is hartelijk. Op aanraden van Max staan er nog twee locaties op ons programma. Vooreerst bezoeken we de London Wetlands – verbazend hoe in het hartje van Londen een groot wetland ligt waar Tureluurs en Kuifeenden broeden en de Meerkoeten mooier lijken dan bij ons (dixit Sonja!). Op enkele zingende Kleine Karekieten, Rietzangers, Rietgorzen en een artificiële broedwand met een mooie kolonie Oeverzwaluwen is er weinig meer te beleven.  Na een korte rit komen we bij Kensington Park aan. Hier maken we mooie foto’s van de talrijke Grijze Eekhoorns.

De meest onaangename tijd van onze vakantie komt er aan: Voor we we de snelweg naar Ramsgate oprijden moeten we liefst 3 uur aanschuiven voor we Londen achter ons laten. Om halfzeven nemen we de ferry. Het afschuwelijke eten aan boord maken we een beetje goed met een lekkere fles Slovaakse wijn. 's Nacht om één uur meren we aan in Oostende, slechts een half uurtje van thuis…..

22 maart 2009, © Rudi Debruyne

___________________________________________________________________________