Brazilië, september 2012

Voor een Nederlandse reisorganisatie mocht ik in 2012 een groepje natuurfotografen begeleiden naar de Pantanal in Brazilië.  Het werd een waar succes! Ed van Weerd, één van onze medereizigers, maakte hierover een leuk reisverslagje.
Hij heeft het over de "geuren" van Brazilië...

‘De geuren van Brazilië.

Half september 2012 ontmoetten we Rudi Debruyne, onze fotograaf-reisleider en onze medereizigers tijdens de hele vroege uurtjes op Schiphol voor een fotoreis naar Brazilië. Een al langdurig aanwezige droom ging in vervulling, de Pantanal !We vlogen met Air Portugal, via een overstap in Lissabon. Maar in Sao Paula wachtten wij vergeefs op onze koffers. Drie dagen bleven we op Pouso Alegre, de eerste boerderij in de Pantanal.

Drie bloedhete dagen in Nederlandse-november-kleren. Na drie dagen geurden wij onaangenaam. Geen winkel in de Pantanal om iets anders aan te schaffen. Drie dagen lang steeg de temperatuur, steeg de zweetlucht vanuit onze kleding , steeg onze ongerustheid en daalde de lading van onze batterijen. Rudi’s regelmatige kontakt met de reisorganisatie in Nederland, en hun acties resulteerden aan het einde van de derde dag in het arriveren van de bagage per taxi. Wat waren we blij met een fris ruikend T-shirt! We hadden ons lesje geleerd , vanaf nu zit in onze al zo overvloedige optiek-handbagage ook een oplader, een extra T-shirt en een slip .

Het waren overigens geen verlòren dagen. We fotografeerden zeker al een vijfde deel van ons verlanglijstje. Vlak voor onze waranda broedden de Hyacinth Macaws. Agoeties en Curassows liepen over het erf, de struiken zaten vol klein gevogelte, Rhea’s kwamen langs. Araçari’s, Toucans, en Caracara’s zaten voor de camera. In de poel achter het huis knorden en wentelden de Capibara’s , visten vele soorten reigers ,Ibissen en de emblematische Jabiru. Om niet te spreken van de Zonneral en veel, heel veel Brilkaaimannen. Vanuit de open bak van een kleine truck zagen we ’s avonds bij een poel Neusbeertjes, Seriema’s , Rhea’s, Guans, Limpkins, Woodrails, Brockets (reeën) en ja, zelfs Tapirs kwamen drinken. Zo ging het alle dagen in de Pantanal, het leek één groot Safaripark.



Op een avond in de Puma-lodge vlogen vanuit een holle boom plots honderden Vleermuizen als een zwarte wolk en speelden de Capucijner Aapjes op het hek. Achter de lodge lag een rest oerwoud met een uitnodigend pad. De eigenaar vertelde wel dat er een paar dagen eerder een Jaguar in de buurt was gezien. De animo voor een boswandeling verdween bij de meeste medereizigers. Maar onze locale Braziliaanse gids Fernando zag het wel zitten , Rudi liet zich niet kennen en Kees, mijn vrouw Rita en ik trokken ook de stoute schoenen aan.

Het eerste deel van het bos leverde veel vogels op, vreemd-snavelige Boomkruipers, een Hyacinth Macaw keek vanuit zijn nestholte naar buiten ,Jacamars bekeken ons even nieuwsgierig als wij hen en Spechten lieten zich van dichtbij fotograferen. Plots stopte Fernando en begon hevig te snuiven, hij rook iets. Wij snoven ook, maar tussen de zwoele warm-vochtige oerwoudgeuren ontwaarden wij niets dat onze neus prìkkelde.“Ik ruik een boomstekelvarken”verklaarde Fernando en liep snuivend zijn neus achterna, het pad af. Durfden wij dat ook ?
Ja, dat durfden we! En inderdaad... Fernando wees even verder schuin omhoog. Daar verplaatste zich langzaam en bedachtzaam een Boomstekelvarken. Niet dat het beest een schoonheidsprijs kon winnen, maar het leverde een prachtige plaat op. En ja, wij roken het nu ook, hij had een heel specifiek luchtje bij zich. Terug naar het pad waar niet veel verder twee Zwarte Gieren ons krijsend begonnen uit te schelden . De reden daarvoor was duidelijk. In een gat in een boom op ooghoogte zat een flink uit de kluiten gewassen jong .Nou ja, gewassen ? Een smerige aaslucht omringde hem. Met een snelle greep had Rudi hem te pakken en toonde hem triomfantelijk. Arme Rudi ! Het jong leegde vleugelklappend de stinkende inhoud van zijn krop over hem heen. Met succes ! Het jong werd razendsnel teruggezet en Rudi ondernam, walmend, de terugtocht. Wij volgden hem op geruime afstand. Kans om te verdwalen was er niet, we volgden slechts zijn geurspoor. Ook hij was blij met een schoon T-shirt. De Jaguar kwam pas de dag er na , vanuit een veilige boot. Vijf exemplaren zelfs en heel veel zwarte gieren .

______________________________________________________________________________________________